Οι Άγριες Μέρες μας (1990) - Αστυνομική Ταινίες 100 λεπτά. Dias Selvagens, Nos années sauvages, Dni szalenstwa, 阿飞正传, Die Biografie des Rowdys Afei, 아비정전, Ah Fei's Story, A Phi chính truyện, 阿飛正傳, Ah Fei jing juen, Days of Being Wild, 欲望の翼. Ο Γιούντι αυτοκαταστροφικός και τρυφερός, ένας άλλος επαναστάτης χωρίς αιτία. Τον βασανίζει η επιθυμία να γνωρίσει τη πραγματική του μητέρα. Οι τρεις γυναίκες που τον περιτριγυρίζουν βιώνουν την έντονη απουσία του. Αδύναμη, αναποφάσιστη κι ονειροπόλα η Σου Λι-ζεν είναι μια ήρεμη δύναμη που παλεύει σιωπηλά με τον πόνο της. Αποδέχεται διακριτικά μα όχι ολότελα την συμπεριφορά του Γιούντι. Η Λούλου είναι αυθόρμητη και παρορμητική. Ξεφωνίζει και κινείται ασταμάτητα. Δε θα κάτσει να τον χάσει, θα κάνει ότι περνά απ’ το χέρι της για να τον βρει. Η θετή του μητέρα μισοαλκοολική, περιτριγυρισμένη από ζιγκολό τον κάνει να υποφέρει μη λέγοντας του που βρίσκεται η πραγματική του μητέρα. Δεν θέλει ο Γιούντι να την εγκαταλείψει. Ο Ταιντ παρηγορεί την Σου Λι-ζεν και μαζί βρίσκουν μια αλληλοκατανόηση που θα αλλάξει και τους δυο. Ο Ζεμπ γνωρίζοντας πως δε μπορεί να έχει τη γυναικά που αγαπά την βοηθά να βρει τον έρωτα της. fight, underwear, rain, radio, kiss, philippines, beating, prostitution, drink, sailor
Οι Άγριες Μέρες μας (1990)
Dias Selvagens, Nos années sauvages, Dni szalenstwa, 阿飞正传, Die Biografie des Rowdys Afei, 아비정전, Ah Fei's Story, A Phi chính truyện, 阿飛正傳, Ah Fei jing juen, Days of Being Wild, 欲望の翼-
Κυκλοφόρησε: Dec 15, 1990
Χρόνος εκτέλεσης: 100 λεπτά
: 3.7/10 με 485 χρήστες
Crew: Wong Kar-wai (Writer), Wong Kar-wai (Director), Christopher Doyle (Director of Photography), Johnnie Kong (Assistant Director), 梅艷芳 (Songs), 程小龍 (Sound)
Ο Γιούντι αυτοκαταστροφικός και τρυφερός, ένας άλλος επαναστάτης χωρίς αιτία. Τον βασανίζει η επιθυμία να γνωρίσει τη πραγματική του μητέρα. Οι τρεις γυναίκες που τον περιτριγυρίζουν βιώνουν την έντονη απουσία του. Αδύναμη, αναποφάσιστη κι ονειροπόλα η Σου Λι-ζεν είναι μια ήρεμη δύναμη που παλεύει σιωπηλά με τον πόνο της. Αποδέχεται διακριτικά μα όχι ολότελα την συμπεριφορά του Γιούντι. Η Λούλου είναι αυθόρμητη και παρορμητική. Ξεφωνίζει και κινείται ασταμάτητα. Δε θα κάτσει να τον χάσει, θα κάνει ότι περνά απ’ το χέρι της για να τον βρει. Η θετή του μητέρα μισοαλκοολική, περιτριγυρισμένη από ζιγκολό τον κάνει να υποφέρει μη λέγοντας του που βρίσκεται η πραγματική του μητέρα. Δεν θέλει ο Γιούντι να την εγκαταλείψει. Ο Ταιντ παρηγορεί την Σου Λι-ζεν και μαζί βρίσκουν μια αλληλοκατανόηση που θα αλλάξει και τους δυο. Ο Ζεμπ γνωρίζοντας πως δε μπορεί να έχει τη γυναικά που αγαπά την βοηθά να βρει τον έρωτα της.