Zabiłem moją matkę (2009) - Dramat Filmy 96 minut. J'ai tué ma mère, Eu Matei Minha Mãe, 아이 킬드 마이 마더, I Killed My Mother, Yo maté a mi madre, Ich habe meine Mutter getötet, 聽媽媽的話, Σκότωσα τη μητέρα μου, Megöltem anyámat, マイ・マザー, Aš nužudžiau savo mamą, Zabiłem moją matkę, Como Matei a Minha Mãe, Am omorât-o pe mama, Я убил свою маму, Убио сам мајку, Jag dödade min mamma, Annemi öldürdüm, Я вбив свою матір, Anamı Öldürdüm. "Zabiłem moją matkę" to historia oparta na biografii autora. Opowiada o paradoksie dojrzewania. Młody człowiek marzy o dorosłości i autonomii. Podważa świat wartości rodziców i buntuje się przeciw ich władzy, a jednocześnie nadal pragnie ich bezwarunkowej miłości oraz tęskni za dawną bliskością. Z tych paradoksów rodzi się frustracja, która prowadzi do nieustannych kłótni, zawodów, niespełnionych oczekiwań i wzajemnych niesnasek. zgłoś poprawkę [opis dystrybutora kino] parent child relationship, boarding school, coming of age, male homosexuality, relationship, overbearing mother, single mother, argument, lgbt, lgbt teen, semi autobiographical, mother son relationship, gay theme, french canadian, boys' love (bl), absent father
Zabiłem moją matkę (2009)
J'ai tué ma mère, Eu Matei Minha Mãe, 아이 킬드 마이 마더, I Killed My Mother, Yo maté a mi madre, Ich habe meine Mutter getötet, 聽媽媽的話, Σκότωσα τη μητέρα μου, Megöltem anyámat, マイ・マザー, Aš nužudžiau savo mamą, Zabiłem moją matkę, Como Matei a Minha Mãe, Am omorât-o pe mama, Я убил свою маму, Убио сам мајку, Jag dödade min mamma, Annemi öldürdüm, Я вбив свою матір, Anamı Öldürdüm-
Wydany: Jun 05, 2009
Czas działania: 96 minut
: 3.52/10 przez 1096 użytkowników
Gwiazdy: Xavier Dolan, Anne Dorval, François Arnaud, Suzanne Clément, Patricia Tulasne, Niels Schneider
Crew: Xavier Dolan (Director), Xavier Dolan (Producer), Stéphanie Weber Biron (Director of Photography), Nicholas Savard-L'Herbier (Original Music Composer), Carole Mondello (Production Manager), Nicole Pelletier (Costume Design)
"Zabiłem moją matkę" to historia oparta na biografii autora. Opowiada o paradoksie dojrzewania. Młody człowiek marzy o dorosłości i autonomii. Podważa świat wartości rodziców i buntuje się przeciw ich władzy, a jednocześnie nadal pragnie ich bezwarunkowej miłości oraz tęskni za dawną bliskością. Z tych paradoksów rodzi się frustracja, która prowadzi do nieustannych kłótni, zawodów, niespełnionych oczekiwań i wzajemnych niesnasek. zgłoś poprawkę [opis dystrybutora kino]